Gwint metryczny i gwint NPT (National Pipe Thread) różnią się przede wszystkim kształtem, kątem gwintu oraz jednostkami miar, które stosują. Oto główne różnice:
- Jednostki miar:
- Gwint metryczny: używa jednostek metrycznych (milimetrów), oznaczany jest przez średnicę zewnętrzną gwintu i skok gwintu, np. M10x1.5 oznacza średnicę 10 mm i skok 1,5 mm.
- Gwint NPT: jest standardem amerykańskim i używa jednostek calowych. NPT jest opisywany przez średnicę nominalną w calach oraz liczbę zwojów na cal (TPI – threads per inch), np. 1/2″-14 NPT oznacza średnicę nominalną 1/2 cala i 14 zwojów na cal.
- Kształt gwintu:
- Gwint metryczny: ma kąt nachylenia zwojów wynoszący 60 stopni.
- Gwint NPT: ma kąt nachylenia zwojów wynoszący 60 stopni, ale jego profil jest stożkowy, co oznacza, że średnica gwintu zmienia się wzdłuż długości gwintu. Gwint metryczny natomiast ma kształt walcowy, czyli jego średnica jest stała na całej długości.
- Stożkowość:
- Gwint metryczny: jest walcowy (nie stożkowy), co oznacza, że średnica gwintu jest stała na całej jego długości.
- Gwint NPT: jest stożkowy, co oznacza, że średnica gwintu maleje lub rośnie wzdłuż osi śruby, co pomaga w tworzeniu szczelnego połączenia w rurach.
- Zastosowania:
- Gwint metryczny: stosowany jest głównie w połączeniach mechanicznych i śrubowych, powszechnie używany w przemyśle europejskim i na całym świecie.
- Gwint NPT: stosowany głównie w połączeniach rurowych i hydraulicznych w przemyśle, szczególnie w USA, Kanadzie oraz innych krajach, gdzie obowiązują standardy imperialne.
W skrócie, gwinty metryczne są walcowe i mierzone w systemie metrycznym, natomiast gwinty NPT są stożkowe i mierzone w systemie calowym, co powoduje różnice w ich zastosowaniu oraz sposobie uszczelniania połączeń.
Dodaj komentarz